Blog Yazısı - Blog Posts

"Yorgunluğumu tüm geniş omuzlardan çıkardım

ve başımı arabanın camına yaslamayı seçtim."

şairler aşkı öldürdü

aşk hakkında o kadar çok şey yazdılar ki artık kimse onlara inanmıyor Bence çok normal çünkü gerçek aşıklar acı çeker ve sessiz kalır.

Bin yıldız değerinde bir şaheser olduğumu söylüyorsun, bir hazine ve şimdiye kadar gördüğün en güzel tablo benim.

Bana içinde sadece birkaç dakika yaşayabileceğim bir illüzyon sarayı inşa ediyorsun.

sonra bir kaç kelimeden başka bir şey olmadan kendi gerçeğime dönüyorum.

Painting - Edward Povey

Olsun...

Deniz sen ol, ve ilk boğulan ben olacağım.

sen varış noktasısın, ve ilk gelen benim.

ev ol, ve ilk yaşayan ben olacağım.

şiir ol, ve ilk dinleyen benim.

Ne olursan ol,

ve sahip olduğum her şeyle senin olacağım.

Neşe

Gittiğim her yere neşemi hep yanımda taşıdım. Sevincimi en çok çevremdekiler sever, biliyorum çünkü; Hüzünlü sessizlikler ve çökük gözler insanlara kendi küçük acılarını hatırlatır. Son zamanlarda, "neşem" yavaş yavaş kayboluyor. Bir süre konuşmayı kestim, ruhum yorgundu. İnsanların sustuğunda ortadan kaybolduğu söylenir. Keşke bir iki kelime söyleseydim, saçma da olsa, çünkü kendi sessizliğimde boğulmak üzereyim gibi geliyor.

Onu yalnız gördüm,

bir deri bir kemik, gözleri iri, gerçekten yorgun,

"Kimi seviyorsun?" diye sordum.

Kalbini kim yaraladı ve parçaladı?

Geceleri gözlerini kim eritip seni huzursuz etti?

Dedi ki: Onu suçlama.

Kalbimin ona taptığını bilmiyor,

Onu aylarca gizlice sevdim,

Yüreğim hasretten öldü.

kardeşim

Annemin rahminde yedi dakika boyunca beni terk ettiği için ikiz kardeşimi asla affetmeyeceğim.

Beni orada, karanlıktan korkarak, o yapışkan sıvının içinde bir astronot gibi yüzerek, diğer tarafta onu nasıl öpüp ona taptıklarını dinleyerek yalnız bıraktı.

Bunlar hayatımın en uzun yedi dakikasıydı ve onu ilk doğan ve annemin gözdesi olmaya adayan şeydi.

Bundan sonra, her zaman Pablo'dan önce bir yerlerden ayrılmaya özen gösterirdim: yatak odası, ev, okul, kitle, tiyatro… bu filmin sonunu kaçırmak anlamına gelse bile.

Bir gün dikkatim dağıldı ve kardeşim benden önce gitti ve o sevimli gülümsemesiyle beni izlerken bir araba geldi ve ona çarptı.

İkiz kardeşim öldüğünde, annem cesedini tuttu ve adımı haykırdı ve ben şimdiye kadar ona söylemedim...

Ben öldüm ve kardeşim yaşadı.

Rafael Noboa - My Brother

Bak Milena,

"En çok seni seviyorum." diyorum ama belki de bu gerçek aşk değildir.

"Sen bir bıçaksın ve ben hep o bıçakla kendime saplarım",dersem belki de gerçek aşkı anlatmış olurum.

Ve Milena, kalbimde seninle her şeye katlanabilirim.

| Franz Kafka